حضرت صادق آل محمّد صلوات اللّه عليه حكايت می فرمايد: آن هنگام كه صحرای محشر بر پا شود و خداوند تمامی بندگانش را زنده احضار نمايد، صدایی به گوش همگان خواهد رسيد كه: ای جماعت! چشم های خود را ببنديد و سرهای خود را به زير افكنيد، چون كه فاطمه دختر محمّد صلی اللّه عليه و آله می خواهد از پل صراط عبور نمايد. پس همگان چشم های خود را می بندند و حضرت فاطمه زهراء سلام اللّه عليها در حالی كه هفتاد هزار فرشته او را مشايعت و همراهی مي كنند، وارد می شود و در يكی از موقف های مهمّ محشر توقّف می فرمايد. پس از آن پيراهن به خون آغشته حضرت ابا عبداللّه الحسين عليه السلام را در دست گرفته و به محضر ربوبی پروردگار عرضه می دارد: پروردگارا! اين پيراهن فرزندم، حسين می باشد، تو خود آگاهی كه با فرزندم چگونه رفتار كردند. در اين هنگام، صدایی از طرف خداوند متعال می رسد: ای فاطمه! هر خواسته و تقاضایی داری بگو، كه برآورده خواهد شد. و حضرت زهراء (س) اظهار دارد: خدايا! انتقام مرا از قاتلين فرزندم، حسين بگير. پس شعله ای مهيب از آتش بر پا شود و  زبانه كشان يكايك قاتلين امام حسين (ع) را فرو بلعد، همان طوری كه پرنده ای كه دانه از زمين برچيند. وسپس به عمق دوزخ برگردد و تمامی آن افرادِ ظالم، به عذاب های دردناك مجازات وعقاب خواهند شد. بعد از آن، فاطمه زهراء (س) به سوی بهشت حركت می نمايد و در حالی كه ذراری و دوستان وعلاقه مندانش همراه او می باشند، وارد بهشت خواهند شد؛ و از انواع بركات و نعمت های آن بهره مند می گردند.  أمالی مفيد ص 130 ح 6 و در كتاب احقاق الحقّ ج 25 ص 222