حضرت رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمودند: هر که صبح کند و چهار نعمت خدا را یاد نکند می ترسم که نعمت خدا از او زائل گردد.

1-اَلحَمدُ للهِ الَّذِی عَرَّفَنِی نَفسَهُ وَلَم یَترُکنِی عُمیانَ القَلبِ: ستایش خدا را که خود را به من شناساند و مرا کوردل نگذاشت.

2- اَلحَمدُ للهِ الَّذِی جَعَلَنِی مِن أُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه. ستایش خدا را که مرا از امت حضرت محمّد صلی الله علیه و آله قرار داد.

3- اَلحَمدُ للهِ الُّذِی جَعَلَ رِزقِی فِی یَدَیهِ وَ لَم یَجعَل رِزقِی وَ لَم یَجعَله فِی أَیدِی النَّاسِ. ستایش خدا را که روزیم را در دست خودش قرار داد و آن را در دست مردم ننهاد.

4-  اَلحَمدُ للهِ الَّذِی سَتَرَ ذُنُوبِی وَ عُیُوبِی سَتَر ذَنبی وَ لَم یَفضَحنِی بَینَ الخَلائِقِ. ستایش خدا را که گناهانم و عیوبم را پوشاند و مرا در میان مردم رسوا نکرد.

یادآوری! شما را به خداوند عزیز قسم می دهم با داشتن چنین خدای مهربانی، آمرزنده،ستار العیوب و... آیا شایسته است که نافرمانیش کنیم، گناه کنیم، نا شکری کنیم، از خدمت به خلق خدا و عبادت احساس ضعف و ناتوانی کنیم و خلاصه خوب بندگی نکنیم؟ قضاوت با خودت،بنده­ ی عزیز خدا