در جامعه ما هرگاه ازخوبی های کسی صحبتی به میان آید...
دیگران سکوت می کنند و هرگاه از بدی های کسی حرفی به میان می آید... اظهار نظرهای دیگران از هر سو آغاز می گردد..
 انسان نباید آنقدر ضعیف نفس باشد که تحمل و توان دیدن خوبی های دیگران را نداشته باشد و این بزرگترین مصیبت و بزرگترین عامل خراب شدن زندگی اوست و این یعنی همان جهنمی که انسان با دست خودش در دنیا می سازد ...!!!

بله، خوشبخت‌ترین آدم‌ها کسانی هستند که به خوشبختی و سربلندی دیگران حسادت نمی‌کنند و سعادت و سربلندی دیگران را، سعادت خود میدانند و از هیچ تلاشی برای رستگاری دیگران خوداری نمی کنند و زندگی خودشان را با هیچ کس مقایسه نمی‌کنند و همیشه و همه جا عشق و دوستی به دیگران میورزند و این یعنی رسیدن به کمال انسانی که هدف آفرینش الهی همین است .